Via tekeningen, computers en websites naar huisfotograaf van Harry Slinger en Jan Smit

Robert Gort is een bevlogen man

door: Willem Croese – Zaandam, maart 2010

Achter de schermen van een succesvol artiest zijn veel mensen die hand- en spandiensten
verlenen om op zijn minst de populariteit te handhaven, zo niet te vergroten voor die persoon.
Managers, roadies, platenbazen, zaalhouders en anderen pikken een graantje mee, zo ook
webdesigner en fotograaf Robert Gort uit Avenhorn. Namen als Drukwerk, Harry Slinger,
Nick & Simon, Jan Rot, 3 J’s, Margriet Eshuijs staan op zijn portfolio. Ook die van Jan Smit,
voor wie de West-Fries donderdag 25 maart op stap is gegaan.
De Volendamse zanger presenteerde zijn nieuwe cd ‘Leef’ in Ahoy. Voor Robert Gort het moment
om er bij te zijn. ,,Wekenlang heb ik hier naar uitgekeken”, vertelde hij. Met zijn gitzwarte auto
zoefde de fotograaf rustig over de snelweg naar Rotterdam. Onderweg sprak hij gepassioneerd over
zijn hobby.
Computers
Tekenen was zijn lust en leven. Molens, personen en andere beelden vertrouwde hij toe aan het
papier, totdat Robert Gort in 1988 begon te werken met computers . ,,Dat was de Dos-tijd. Je moest
de pc alles vertellen wat je wilde doen. Zo gebruikte ik de derde versie van Corel Draw. Dit
programma kreeg ik goed door. Het werd steeds meer vormgeving wat ik deed. Ik maakte voor
eigen gebruik parodietjes op reclames. Het tekenen raakte op de achtergrond.”
De techniek van zijn ‘486-computer’ wilde hij onder de knie hebben. Zover kwam het ook. Andere
mensen die pc-problemen hadden werden door hem geholpen. Rond 1990 volgde een kentering,
want de opkomst van het internet was niet te stuiten. Als pionier schatte hij dit fenomeen destijds
verkeerd in. ,,Ik dacht dit wordt niks, maar het tegendeel is waarheid geworden.”
Internet
De hamvraag voor Robert Gort was hoe een webpagina tot stand kwam voordat zoiets op het
beeldscherm te zien is. Zijn werkwijze was nagenoeg identiek zoals hij computers leerde begrijpen.
Hij verslond boeken over het bouwen van websites en ging daarna aan de slag.
Op de eerste website stond hij zelf centraal. De latere webdesigner verzamelde internetlinks en
plaatste die met foto’s en zijn eerder gemaakte parodietjes op zijn pagina’s. Niemand zat volgens
hem hierop te wachten. Ook niet toen hij een ‘portal’ maakte over zijn woonplaats Avenhorn.
,,Internet bestond uit sex, sport en muziek. Ik zocht een onderwerp. Met een sex-site hoefde niet
thuis te komen en met sport heb ik niets, dus het werd muziek.” In zijn platencollectie zocht hij naar
muzikanten over wie zo goed als niets te vinden was op het wereldwijde web. Het werd de
Amsterdamse band Drukwerk.
Harry Slinger
Binnen twee weken was de Drukwerk-website op het net te vinden met informatie over elpees en
een biografie uit Muziekkrant Oor’s Popencyclopedie. Robert Gort stond versteld van het aantal
bezoekers. Honderden fans zochten naar informatie over de band. Als reactie hierop plaatste hij een
gastenboek. Steeds meer materiaal over Drukwerk stroomde binnen, maar de bezoekers stelden ook
vragen waar de West-Fries geen antwoord op had.
,,Na wat speurwerk vond ik het e-mail adres van Harry Slinger. Ik stuurde hem de vraag of hij de
website leuk vond, maar ik kreeg geen antwoord. Het succes van de Drukwerk-website groeide een

beetje boven mijn hoofd. Er moest wat gebeuren, want anders moest ik hiermee stoppen.”
Na de derde e-mail kreeg Robert Gort wel antwoord van Harry Slinger. De zanger vond het
initiatief heel erg mooi en hij verstrekte daarna nog meer informatie en materiaal over de groep, die
ooit grote hits had met onder meer ‘Je loog tegen mij’ en ‘Schijn een lichtje op mij’. In de loop van
de jaren raakten de zanger en webdesigner bevriend.
Actie
De liefde voor de muziek van Drukwerk bleek niet alleen groot te zijn bij Robert Gort, maar juist
ook bij de vele fans die zijn website regelmatig bezochten. De cd’s kwamen in opmars, maar er was
geen muziek van de Amsterdamse band digitaal te koop. Via de website kwam in 2001 een actie op
gang onder het motto: ‘Wij willen Drukwerk op cd’.
,,Je mag van een succes spreken, want EMI-platenbaas Willem van Starrenburg werd met e-mails
van fans overspoeld. Een cd-box met 81 nummers volgde. De rode petjes van Drukwerk werden
ook goed verkocht.”
Drukwerk toerde daarna weer door het land. Drie jaar lang zetten de Amsterdammers vele zalen op
zijn kop. Harry Slinger genoot van deze herleving in zijn muzikale carrière. Later trad hij weer
alleen op, maakte solo cd’s en speelt tegenwoordig in musicals. De zanger stond tot voor enkele
jaren geleden onder contract bij Volendam Music BV en hij bracht Robert Gort in contact met het
artiestenbureau.
Fotografie
Ambitieus als dat hij is bood Robert Gort zijn diensten aan bij Volendam Music BV. Hij ontwierp de
website van het bedrijf. Er gingen nog meer deuren open. Artiesten zoals Nick & Simon, 3 J’s en
Jan Smit werden bereikbaar voor hem. Om de website te voorzien van foto’s begon hij de
muzikanten digitaal te fotograferen.
Zijn gevoel voor creativiteit kwam goed uit, zoals eerder bleek door zijn tekeningen, vormgeving en
webdesign. Concertfoto’s of juist geposeerde studiofoto’s sloegen aan. Robert Gort was niet alleen
de huisfotograaf van Harry Slinger, maar werd dat nu ook voor een belangrijk deel van de
Volendamse artiestenstal.
Jan Smit
En zo kwam hij ook bij Jan Smit’s cd-presentatie op 25 maart in Ahoy. De sporthal is eveneens
bekend als muziektempel. De groten der aarde musiceerden hier voor duizenden en duizenden
mensen. Bij aankomst op het parkeerterrein was het druk. Bezoekers stroomden massaal Ahoy
binnen. Zij kwamen niet allemaal voor de Volendamse zanger, maar ook voor beurzen.
Voor de roltrap naar de zaal, waar de presentatie gehouden werd, meldde Robert Gort zich bij de
beveiliging. Hij liet zijn speciale uitnodiging zien en mocht naar boven. Daar werd hij enthousiast
ontvangen door medewerkers van Jan Smit.
Voor een geselecteerd publiek van circa driehonderd man zou de zanger even later een mini-concert
geven met uiteraard alleen liedjes van zijn nieuwe cd ‘Leef’. Om de juiste plek te vinden ging de
fotograaf naar binnen, waar hij meteen de belichting van zijn camera kon controleren.
Leef nu het kan
Intussen werd Jan Smit geïnterviewd door journalisten. Cameraploegen van omroepen legden die
gesprekken vast. Fotografen schoten hun plaatjes. Na die sessies werden de fans binnengelaten.
Vooral vrouwen renden giechelend naar het podium. Een aantal van hen had zelfs cadeautjes voor
de Volendammer meegenomen.
Vijf liedjes bracht Jan Smit ten gehore met zijn uitstekende band, waaronder ‘Terug in de tijd’ en de

nummer één hit ‘Leef nu het kan’. De fans waren uiteraard dol enthousiast. Al moest de cd officieel
nog uitkomen Jan Smit ontving de eerste gouden cd. Wat hij niet verwachtte is dat hem ook nog een
platina cd werd overhandigd. De zanger moest even een traantje wegpinken.
Robert Gort genoot hiervan: ,,Ik hou van eerlijke mensen, dus ook van hun muziek. Jan is er eentje
van. Alhoewel mijn liefde voor Nederlandstalige muziek even groot is als voor Engelstalig. Ik ga
eerdaags naar een concert van Toto, maar dan als bezoeker.”
Broodjes
Na afloop gaf Jan Smit fotografen de kans hem nog een keer op de gevoelige plaat vast te leggen.
De Volendammer poseerde voor een banner met de opdruk van zijn nieuwe cd. In zijn handen hield
hij de gouden en platina cd’s. Trots glimlachte hij naar de tientallen fotografen.
Na het vele flitslicht maakte hij tijd vrij voor niemand minder dan Robert Gort, die in alle rust zijn
foto’s kon maken. Niet onlogisch, want één van die foto’s zou later het land ingaan met een
persbericht van het management. Bescheiden als dat hij is nam de fotograaf afscheid van Jan Smit.
,,Ik ben hier niet als fan, maar wel als fotograaf. Dan moet je je niet zo opdringen”, zei Robert Gort.
In de foyer nam hij plaats aan een tafeltje, waar hij een paar broodjes verorberde en een kop koffie
dronk. Nog even sprak hij met twee Jan Smit fans uit Brabant, voordat hij met zijn auto huiswaarts
zou gaan.
Telefoon
Op de terugweg wipte hij een fotozaak binnen om een statief af te leveren en retouren op te halen.
In het dagelijks leven is Robert Gort medewerker van een groothandel in camera-accessoires. Zijn
gedachten gingen al weer uit naar de volgende klus, namelijk een beurs voor zijn broodheer.
Hiervoor belde hij met een collega.
Niet veel later rinkelde de telefoon. Zijn vrouw vroeg waar manlief was. ,,In Rotterdam voor de cd-
presentatie van Jan Smit. Ik ga nu naar huis”, antwoordde hij. En zo gaan de dagen van deze
bevlogen man voorbij.